گزارش سازمان بهداشت جهانی نشان میدهد، سالانه حدود ۱.۳ میلیون نفر در کل جهان، در حوادث مربوط به رانندگی میمیرند.
این محتوای آخرین گزارش جهانی وضعیت ایمنی جادهای توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) است. این گزارش علت اصلی مرگ و میر کودکان، نوجوانان و جوانان ۵ تا ۲۹ ساله را حوادث جادهای میداند. تنها روند مثبت در گزارش ۴۲۴ صفحهای سازمان بهداشت جهانی (بله، ۴۲۴ صفحه!) این است که نرخ مرگ میر نسبت به حجم جمعیت جهان در سالهای اخیر، ثابت باقی مانده است.
بهعنوان یک قاعدهی کلی، خطر مرگ میر جادهای در کشورهای توسعه نیافته تقریباً سه برابر بیشتر از کشورهای توسعه یافته می باشد. بالاترین میزان مرگ میر در قاره ها برابر ۲۶.۶ نفر در ۱۰۰،۰۰۰ جمعیت متعلق به آفریقا است و کمترین میزان برابر ۹.۳ نفر در هر ۱۰۰،۰۰۰ جمعیت به اروپا تعلق دارد. در مقایسه با گزارش قبلی سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۱۵، آمریکا، اروپا و کشورهای غرب اقیانوس آرام اظهار داشتند که میزان مرگومیر در جادهها کاهش یافته است.
این مطالعه همچنین میگوید:
عابران پیاده و دوچرخهسواران حدود ۲۶ درصد از کل تلفات ترافیکی را تشکیل میدهند. این رقم در آفریقا (۴۴ درصد) در مدیترانه شرقی (۳۶ درصد) بالاتر از سایر نقاط است. از سوی دیگر، موتورسواران و مسافران تقریبا ۲۸ درصد از کل تلفات جادهای را شامل می شوند.
البته در ایران علاوه بر ایمنی نبودن جادهها، موضوع عدم ایمنی خودرو هم یکی از عوامل موثر بر مرگ میر است. در حالی که هنوز تمام استانداردهای ایمنی خودرو (معادل استانداردهای جهانی) در برخی از مدلها وجود ندارد، اجرای آن هم با اما و اگرهایی همراه است و در حال حاضر به دلیل تحریم ها از ایمنی خودرو ( ایربگ و بقیه محصولات ایمنی) باز هم قرار کاسته شود. این موضوع در کنار عدم احترام به قوانین راهنمایی و رانندگی، از جمله مهمترین عوامل موثر بر مرگ میر در کشور به شمار میرود. لازم است که مسئولان موضوع ایمنی راه و جاده ها در سطح ملی، موضوع ایمنی خودرو توسط خودروسازان را به طور جدی پیگیری کنند.